Калі дзіця – камп’ютарны геній…

Электронная чарга ў банку, тэрміналы па аплаце паркоўкі, камп’ютарная сістэма пошуку месцазнаходжання патрэбнага выдання на стэлажах у кніжнай краме – усё гэта сучасная рэчаіснасць. Шмат якія сучасныя дзеці пачынаюць амаль не з пялёнак карыстацца камп’ютарам. А ў сярэдняй школе яны робяць гэта нават з большымі поспехамі, чым іх бацькі. І гэта выдатна! Ва ўмовах жа ўсеагульнай камп’ютарызацыі не абысціся без такіх умельстваў.

Існуюць і такія дзеці, што не проста ахвотна карыстаюцца прапанаванымі праграмнымі прадуктамі, але і імкнуцца прыдумваць новыя, с захапленнем разбіраюцца ў мовах праграміравання. Увесь свабодны час яны спрабуюць стварыць нешта сваё, малююць цэлымі днямі і апрацоўваюць карцінкі, рэдагуюць фатаграфіі, ствараюць віртуальныя мадэлі… Як дапамагчы дзіцяці – камп’ютарнаму генію?

Першыя крокі

Спачатку неабходна зразумець, што канкрэтна яму цікава, чаму ён жадаў бы навучыцца і як збіраецца скарыстоўваць набытыя веды. У залежнасці ад адказаў на гэтыя пытанні можна падабраць навучальную і даведачную літаратуру. Таксама можна наведаць тэматычныя сайты і форумы, пашукаць там каментарых па тэмах, якія недастаткова асвечаны ў літаратуры. Аднак бацькам трэба быць асцярожнымі: неабмежаваны інтэрнэт-сёрфінг можа прывесці да пападання ў поле зроку дзіцяці неадпаведных для яго ўзросту сайтаў.

Каб пазбегнуць такой сітуацыі, лепш загадзя ўстанавіць праграмы бацькоўскага кантролю.

Клубы па інтарэсах

Некаторым больш цікава разбірацца са складанымі для іх пытаннямі не сам-насам, а ў кампаніі аднадумцаў. У вялікіх гарадах такім дзецям прапаноўваецца мноства курсаў рознай камп’ютарнай накіраванасці: ад звычайнай апрацоўцы фатаграфій да ўтварэння робатаў пад кіраваннем камп’ютарнай праграмы.

Звычайна, калі тэматыка клуба складаныя, яго наведваюць больш захопленыя дзеці. Існуе большая магчымасць таго, што, наведаўшы некалькі заняткаў, дзіця не згубіць інтарэс і не закіне свае захапленні.

Шмат што залежыць і ад настаўніка. Добра, калі гэта будзе захоплены чалавек, які ўмее працаваць з дзецьмі і заваяваць у іх аўтарытэт.

Выставы і спаборніцтвы

Не варта адмаўляцца ўдзельнічаць у розных тэматычных конкурсах, выставах і спаборніцтвах. Спачатку можна спаборнічаць унутры адной школы ці гуртка, затым – раённыя ці гарадскія, а праз нейкі час бацькам давядзецца нават падаваць дакументы на візу ў Францыю для дзіцяці, якое паедзе туды ўдзельнічаць у сур’ёзных міжнародных спаборніцтвах. Разам можна будзе арганізаваць і адпачынак у Францыі на моры.

Як не перабраць?

Ні ў якім выпадку нельга забараняць дзіцяці займацца любімай справай, аднак нейкія правілы павінны існаваць:

Разумныя часавыя абмежаванні. Праседжваць па 5-6 гадзін за камп’ютарам не карысна нават дарослым, не кажучы ўжо аб дзецях. Трэба дамовіцца з дзіцяці, што любімаму дзіцячаму захапленню адводзіцца пэўны час (які разлічваецца для кожнага індывідуальна з улікам школьнай паспяховасці і аб’ёму пазашкольнай паспяховасці), пры гэтым трэба перыядычна ўставаць, размінацца, рабіць паўзы. Ні адзін інтарэс не варты страчанага ў юнацтве здароўя, як фізічнага, так і псіхалагічнага!
Наяўнасць іншых заняткаў ці захапленняў. З-за камп’ютара не павінны цярпець урокі, хатнія справы ці любімая кошка. Неабходна выхоўваць у юным геніі адказнасць не толькі за тое, што яму цікава, але і за тое, што не прыносіць асаблівага здавальнення, але абавязкова павінна быць выканана.
Дастатковы і своечасовы сон. Ноч – гэта час, калі арганізм аднаўляе сваю сілу і расце. Марнаваць гэты час нават на самыя карысныя захапленні – недапушчальна. У якасці кампрамісу можна прапанаваць падлетку аднаго дня на тыдні класціся адпачываць пазней пры ўмове выкананых бягучых спраў.

Выкананне гэтых няцяжкіх правіл дазволіць дзіцяці ў дастатковай меры займацца цікавай справай, а яго бацькам не клапаціцца аб яго здароўі.